Tandje Hoger

De omloop van Folsgare. Ook wel de Omloop van het gewone volk genoemd, want in Folsgare wonen gewone mensen. Een zonnetje, een briesje, of nou ja, toch wel echt wat wind. Maar, het valt niet uit elkaar, constateert Matthijs voor de koers. Bij de amateurs staan zo’n 40 renners aan de start. Niet alleen amateurs, want van WV Snits mogen elite/beloften die lid zijn van de Sneeker wielerclub ook starten, leuk. Dat deze elite het niet als gewoon maar een trainingskoersje zien blijkt de tweede ronde, als Team Fryslân het even vakkundig op de kant gooit. Het peloton breekt en er blijft maar een groepje van 15 man over, Hero en ik moeten de groep helaas laten gaan.. Het balen om gelost te zijn gaat al snel over in blijdschap om gelost te zijn, wanneer de halve kopgroep erbij gaat liggen, gelukkig fietsten wij daar net 50 meter achter. Samen met een aantal andere gelosten rijden we een tijd lang op 30 seconden van de kopgroep, maar het gat wordt niet kleiner, de kopgroep (bestaand uit 7 eliterenners en 1 amateur) valt niet stil. Na een tijdje is het beste eraf in ons groepje, en beginnen we op een schappelijker tempo te draaien. Na anderhalf uur waaierrijden gaat de laatste ronde in, de 9e plek is het hoost haalbare. Plek 9, waar hebben we het over, toch na anderhalf uur afzien in een waaier voelt die plek 9 ineens net zo belangrijk als winnen. Het linkeballen begint, van echt samen werken is geen sprake meer. Wij zijn met twee, verder bestaat de groep uit eenlingen, dus wij hebben een troef. Na een aantal keer doortrekken met wind mee besluit een van de andere renners er eens een snok aan te geven, Hero schuift attent mee in z’n wiel. Ik laat een gat vallen, spring er zelf vervolgens nog snel naartoe en weg zijn we. Nu nog een halve ronde met wind tegen draaien, op de finishstrook weet Hero de andere renner eruit te sprinten, plek 9 en 11, dikke prima. We hebben genoten!